zondag, oktober 13, 2013
dinsdag, september 24, 2013
eLinea
View My Stats
Zoals jullie zien, heb ik voor het eerst een banner op mijn blogje staan: van eLinea, een mooi initiatief van mensen die de betere journalistieke artikelen, goede bladen en last but not least proza en gedichten interspace in werpen.
Er doen zo'n beetje alle dichters van Atlas aan mee, Ingmar Heytze vind je er, Johanna Geels enz. enz.
Fijn dat er eindelijk ook digitaal aandacht komt voor het betere leeswerk op tablet en pc.
woensdag, september 18, 2013
Kees Stip festival in Sellingen
Een prachtige foto van Kees'stiefdochter Dodo en Aleid Braam, de beste vriendin van Kees in zijn laatste levensjaren in Sellingen.
Op 31 augustus 2013 vond hier het Kees Stip Festval plaats, in het woonhuis van Kees, waar o.a. Levi Weemoedt en ikzelf voorlazen. Joop Visser was present om met zijn gade liedjes te spelen en zingen. onder andere op teksten die Kees Stip voor hem schreef.
Het was een emotionele, maar prachtige middag, georganiseerd door de Kees Stip liefhebbers en bewonderaars. En het vind ook nog plaats in het woonhuis van Kees. Onroerend om daar weer rond te lopen en bestormd te worden te worden met herinneringen aan Kees, een van mijn allerbeste vrienden. Een lieve man, maar geen doetje. Ik liep tegen iedereen gedichten van Kees te citeren die me spontaan te binnen schoten.
Over de vijfentachtig zat hij hier in de tuin, bij zijn ganzen, nog regelmatig een laat gedicht te schrijven. Zoals deze over 'ons' Indië:
Hoe kon ons gezag zich vergissen
en Indiërs laten beslissen!
Het loopt uit de hand,
ons Indië brandt!
Van Heutz had het uit kunnen pissen.
Op de onderste foto het begin van het Kees Stip Festival bij het Theater van de Natuur, waar een trap naar de rivier voert, waarbij in alle treden gedichten uitgebeiteld zijn. De eerste trede werd gevuld door Kees Stip.
View My Stats
Labels:
Dodo Fisher,
Joop Visser,
Kees Stip,
Kees Stip Festival,
Levi Weemoedt,
Sellingen
dinsdag, augustus 13, 2013
Duizend bommen en granaten
View My Stats
Dit gedicht schreef ik als Dorpsdichter voor de feestelijke opening van het Beekdal in Renkum: een industrieterrein dat ontruimd is en teruggegeven aan de natuur. Deze werkzaamheden moesten diverse keren stilgelegd worden omdat er bommen en granaten uit de Tweede Wereldoorlog gevonden werden bij het afgraven van de vervuilde grond. Een jongenl liep zelfs met een net gevonden handgranaat zijn school in. Zijn leraar rende meteen met de (niet ontplofte) granaat de school weer uit en deponeerde hem buiten achter een betonnen muur, tot de explosieven opruimingsdienst kwam.
DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN
verschuilen zich in onze
mooie wouden,
in spreng en beek, bij
scholen, op de hei.
Het beekdal, niet van vreemde
smetten vrij,
werd door dat wapentuig flink
opgehouden.
Bij opschonen van ’t land
aanschouwden
de werkers of een kind zo’n
duivelsei,
(zijn leraar was er als de
kippen bij
en heeft de school van rampen
vrijgehouden).
Ons lijf reinigt zichzelf,
wordt er beweerd
en roept aan vreemde
voorwerpen een halt,
zodat een splinter uit een
vinger zweert.
Ook Moeder Aarde houdt haar
lichaam schoon
en werkt naar buiten wat haar
niet bevalt:
een handgranaat, een mijn,
een blauwe boon.
maandag, januari 07, 2013
Abonneren op:
Posts (Atom)